Blog 17: Oversteek en in Suriname

Wat ontzettend gaaf dat we er zijn. Op eigen kiel naar Zuid Amerika.  We zijn ontzettend blij dat we er zijn. Allereerst excuses dat deze blog wat langer op zich liet wachten, maar eigenlijk waren we gewoon een beetje te druk met landen, uitstapjes en allerlei dingen regelen

De overtocht is eigenlijk voor 90% super relaxed. De wind is heerlijk 4-5 Bft met weliswaar een klein beetje verschil in sterkte maar helemaal niet vlagerig. Ik vind het nog steeds waanzinnig dat we met de boom in de kluiver over bakboord en grootzeil over stuurboord zo’n 12-13 dagen achter elkaar door hebben gezeild. Het is echt een feest om de boot heerlijk stabiel door het water te zien glijden. De wachten zijn heerlijk en omdat we met z’n vijven waren, hoefde je na 8 uur slapen of iets anders doen, maar twee uur wacht te lopen. ’s Nachts in je ééntje met een beetje maan erbij is echt heerlijk om alles ‘ns te overdenken. Echt super. En met z’n vijven is het ook nog eens super gezellig. Veel gelachen.

Onderweg erg veel vliegende vissen gezien. Zowel over het water als aan dek. Ik heb altijd gedacht dat deze vissen wat ver uit het water konden springen, maar ze kunnen echt vliegen. 100 meter is niets. Vaak in scholen (??? Of noem je dat een zwerm?) maar soms ook alleen.  ’s Ochtends moesten we meestal een rondje doen om alle ‘lijken’ die aan boord lagen overboord te gooien. Eéntje heeft het zelfs voor elkaar gekregen om door het dekluik naar binnen te vliegen. Gelukkig vonden we die nog op tijd, anders was het flink gaan stinken. Ook is er één tegen de Giek en één tegen Mattijs aan gevlogen.

Dat was dus wel alle vis die we hebben gevangen. We hebben twee vissen bijna binnengehaald maar uiteindelijk toch verspeeld. Hier in Suriname gaan we op zoek naar nieuw aas en vooral sterkere lijn en stalen onderlijnen. Het moet gaan lukken.

Naarmate we zuidelijker kwamen was het duidelijk te merken dat de lucht wat minder stabiel was. Veel buien en buitjes. Soms zat daar geen wind in, maar de laatste paar dagen erg veel. Ook dan is het weer heerlijk om te merken dat de boot met 30+knopen nog net zo zeilt als met 20 knp. Heerlijk schip! Echt heel blij met haar gedrag op deze oversteek. Geeft enorm veel vertrouwen. Helaas was de laatste nacht de wind helemaal op en hebben we de laatste mijlen voornamelijk op de motor gedaan. In totaal dus slechts zo’n 10-12 motoruren op zo’n 2700 Nm. We hebber in totaal zo’n 17,5 dag over gedaan met dus een daggemiddelde van 157 Nm.

Het had natuurlijk sneller gekund. Allereerst hebben we de eerste twee dagen afgekruist waardoor we wat extra mijlen hebben gemaakt. Daarnaast hebben we (omdat het zo lekker ging) wellicht iets te lang doorgevlinderd waardoor we nogal zuidelijk uitkwamen. Nou heb je eigenlijk de hele overtocht stroom mee, alleen onder 10^o NB en zeker op 6^oNB staat er op een stukje een sterke tegenstroom. Daar kwamen we voor 1,5 etmaal precies in, waardoor de snelheid terugviel naar zo’n 4,5 knoop. (was ook op vrijdag de 13^e dus het heeft zo moeten zijn) Zo snel als we erin kwamen waren we er ook weer uit en het leek alsof de stroming daarna alleen maar sterker was. Bijna volcontinue boven de 8 knp .

Maar ondanks dat is dit toch een lekkere gemiddelde dag-snelheid en helemaal niet zo’n slechte score.

Verder zijn de meeste dingen die onderweg uitvielen alweer hersteld. Er is een nieuwe waterpomp onderweg (dank, dank aan de kinderen die dat nog even in hun bagage willen meenemen). De boot is inmiddels helemaal van binnen opgeruimd en schoongemaakt. Man, man, man (dixit Ron Geus) wat kun je met z’n vijven een hoop vies maken. Alle afval is van boord. Viel mij erg mee: waren slechts 4 vuilniszakjes en een grote 10-literwaterfles waarin we al het plastic stopten. Tijdens de reis ging alles wat eetbaar was overboord en dat scheelt heel veel. Alle blikken hebben we helemaal samengevouwen en alle glazen potten hebben we afgewassen en bewaard

De ontvangst in Waterland Marina was heerlijk en allerwarmst. Voldoende mensen om lijnen aan te nemen en direct aan het Parbo-bier. Het stikt hier van de Nederlanders en het is erg leuk om allerlei ervaringen uit te wisselen.

De volgende dag met een taxi het hele inklaar-circus doorlopen. We hadden weliswaar al een visum aangevraagd waardoor we Ministerie van Binnenlandse zaken konden overslaan. Wel langs de MAS om de boot in te klaren en langs de Militaire Politie voor de stempels in het paspoort. Daarna sim-kaarten aangeschaft zodat we weer een beetje online zijn.

Het Waterland resort ligt prachtig en een steigertje is aan deze kant van de oceaan echt wel een luxe, maar om een beetje in de bewoonde wereld te komen heb je echt wel een autootje nodig. Autootje komt goed van pas voor alle dagtripjes die we doen en om mensen van en naar het vliegveld te brengen.

De opstappers Mattijs, Piet-Jan en Ronald verlaten immers Suriname weer en onze dochters Katja en Jitske komen een dikke week aan boord.

Inmiddels al de eerste uitstapjes achter de rug. Frans Guyana. Viel op zich een beetje tegen, maar wel leuk om zo ver van huis even voet aan de grond op Frans grondgebied te zetten. Op Zondag Fort Zeelandia bezocht. Erg leuk om zoveel over de historie van Suriname te horen. Opmerkelijk hoe gemêleerd de bevolking is samengesteld: Javanen, Joden, Marrons, de niet zo fraaie slavernij geschiedenis en natuurlijk meer recent de december moorden. Puur toevallig is een paar weken geleden Bouterse hiervoor in Suriname eindelijk tot 20 jaar cel veroordeeld.

Een paar dagen later zijn we met onze kinderen de Jungle in geweest. Onderweg langs de oude en inmiddels niet meer in gebruik zijnde Alcoa Aluminium fabriek te rijden. Alleen omdat hier Bauxiet werd gevonden heeft dat Amerikaanse bedrijf hier een complete infrastructuur aangelegd: Wegen, Hoogspanningskabels, Een enorme fabriek een dam om energie te leveren. Helaas wordt momenteel de fabriek ontmanteld en is daarmee ook de inkomstenbron van Suriname opgedroogd.

Ook de weg waarover wij door de Jungle rijden is ooit aangelegd voor de zoektocht naar Bauxiet en goud. Dit zijn overigens onverharde wegen, vol met grote kuilen en plassen. Zonder 4-wheel drive ben je daar kansloos. Na een hobbelige tocht van een paar uur arriveren we eindelijk op de Brownsberg waar we een prachtig uitzicht hebben over het stuwmeer. Vervolgens te voet door de jungle waar we diverse dieren (apen, slangen en een  luiaard) spotten. Overigens hebben we ook in de Marina een baby-luiaard hangen. Erg gezellig

Het kerstgevoel is hier wel wat raar. We hebben weliswaar op de boot alles uit de kast getrokken om een kerstsfeer te creëren inclusief een kerstboom met fel knipperende lampjes. Maar het blijft buiten natuurlijk gewoon zo’n 30 graden en dat maakt het wat onwerkelijk.

Vandaag (1^e kerstdag) hebben we met de andere boten een steigerborrel georganiseerd en morgen hebben we een kerstlunch.