Blog 10: Rokende motor en Dolfijnen voor de boeg (eindelijk)

Onze volgende stop was Nazaré. Weliswaar ook weer een toeristisch plaatsje, maar of het nu door het slechte weer of het door het late tijdstip in het seizoen kwam, het was hier wel een beetje afgelopen met de drukte. We wilden echter wel naar dit plaatsje toe omdat op deze plek, onder de juiste omstandigheden, de hoogste golven (tot 30 meter) ter wereld ontstaan. Dit komt omdat er vlak voor de kust een ravijn van zo’n 300 mtr diepte ligt. Als je erheen vaart zie je diepte meter ook in een paar seconden van 20 meter naar +100 meter schieter (de dieptemeter houdt op bij meer dan ongeveer 100  meter). Dit is een zeer geliefde plek voor surfers en op de dag dat wij er waren (zonder wind) en met een klein beetje golven zag je er al enorme brekers. Het grappige is dat de haven zelf daar geen last van heeft en dat je die eigenlijk onder alle omstandigheden aan kan varen.

Na twee nachten in Nazaré weer verder. Helaas hetzelfde weer als de afgelopen dagen: wat nevelig/mistig. Geen wind en wel wat deining. Helaas dus weer op de motor. Het valt ons op dat de motor sinds ons vertrek steeds iets meer is gaan roken. Ook in a Coruña hebben we daar al naar laten kijken, maar het toen maar laten zitten. Iedere monteur die we tot nu toe naar de motor hebben laten kijken, komt terug met de opmerkingen: “wat ziet die er nog mooi uit voor z’n leeftijd”, “wat loopt ie mooi” en “roken doen al die motoren uit die periode. Het punt is dat ie inderdaad erg rustig loopt. Geen druppel olie verbruikt en dat temperatuur en oliedruk hartstikke goed zijn. Hij start altijd zonder problemen. Alleen dat roken. In een haven voelt het soms wat asociaal en we hebben besloten om er bij onze volgende stop in een haven met wat voorzieningen toch maar echt werk van te laten maken. Mijn vermoeden is de verbranding niet meer optimaal is en de injectors verstopt zijn, waardoor er diesel onverbrand uit de uitlaat komt. (je kan dat ook een beetje zien en ruiken)

Het idee ontstaat om daar in Cascais dus maar eens werk van te maken. Eerst wilden we echter nog naar Peniche. Dat was een tip die we hadden gekregen van wat we dachten dat een goede vriend van ons was. Inmiddels weten we beter . In de verschillende reviews stond al als waarschuwing: ‘don’t go there unless you really have to’. Het was inderdaad niet helemaal een top locatie en haven (veel golven door vissersboten die erg hard langs varen) maar we hebben ons er toch best wel een beetje vermaakt. Vanuit Peniche al wel contact gezocht met een Volvo-service bedrijf in Cascais. Die hadden op zich op maandag wel tijd, maar het enige probleem was dat er in de haven geen ruimte was. Wel besloten om eerst maar eens naar Cascais te varen en daar voor anker te gaan. Dit was eindelijk eens een stuk waar ook wij volop van de dolfijnen mochten genieten. We hadden er best al wel een aantal gespot, maar nog nooit dat ze zo lekker voor je boeg uitzwommen. Dat was nu eindelijk het geval. Het leek wel een gezinnetje (twee grote en twee kleine dolfijnen. Erg leuk om te zien.

Cascais was een plek waar we met de familie een aantal jaren daarvoor ook al eens (met de auto) geweest waren en waar we goede herinneringen aan hadden. Ook nu blijkt het weer een prachtige locatie te zijn met leuke eettentjes, mooie stranden en van alles te doen. Maandag is het uiteindelijk wel gelukt om een plekje te krijgen in de haven en de monteur stelt voor om eerst maar eens naar de warmte wisselaar te kijken (in de veronderstelling dat de witte rook die we zien stoom is). Ik vind dit soort acties altijd wel smullen, want ik kan mooi de monteur op z’n vingers kijken en bedenken hoe ik zo iets een volgende keer zelf kan doen. Op zich heb ik al die handelingen wel eens gezien op Youtube en in de boeken, maar het lef om zelf zo’n warmtewisselaar te verwijderen heb ik nog niet. Meekijken en vragen kunnen stellen is dus ideaal.

De warmtewisselaar zat behoorlijk verstopt (zie foto) en hebben we goed gereinigd (ik mocht meehelpen in de werkplaats). Voor de minder technisch onderlegden onder de lezers: In de warmtewisselaar wordt zeewater van buiten door buizen gepompt om het koelwater van de motor te koelen. Helaas bleek na het terugplaatsen dat de rook er nog steeds was. De ingreep was dus weliswaar niet helemaal voor niets geweest, maar het had nog niet het gewenste effect. Volgende verdachte was toch de verstuivers en de distributiepomp. Het voorstel was om deze te demonteren, te reinigen en goed naar de afstelling te kijken. Wel weer een vervelend ingrijpend klusje, maar omdat we echt  van die ergste rook af wilden, toch maar besloten om dit te doen.

Ondertussen zagen wij onze kans schoon om Lissabon te bezoeken. Waanzinnige stad die duidelijk ook zijn ‘Gouden Eeuw’ wel heeft beleefd. Enorm veel rijk gedecoreerde panden. Erg leuk en indrukwekkend. Leuk om daar nog een collega te ontmoeten in de hop-on-hop-off bus. Echt te toevallig.

In Cascais is altijd wat te beleven. In de haven werd een aantal containers afgeleverd en ook een achttal 40-voets containers met daarin de romp van wedstrijdboten. In de week daarna zagen we dat die rompen steeds verder werden opgebouwd tot een complete wedstrijd boot. Eerst waren ze een dag bezig met poetsen, vervolgens werd de boot verlengt met een ‘kontje’ dat ook in de containers lag. In de container lag zelfs een soort hijs-installatie, waarmee ze de boot iets konden optillen zodat de bulbkiel en het roer eronder konden. De mast zat (in twee delen) ook in een container en uiteindelijk na een week stond er een compleet opgetuigde wedstrijd boot. Van 2-6 oktober zijn hier wedstrijden. Daarna gaat iedere boot weer in twee containers en wordt de boel verscheept naar een volgende wedstrijd locatie. In dit geval Las Palmas. Wellicht zien we ze daar nog een keer. Grappig om een keer mee te maken. (hieronder een paar moment opnamen)

Nog een neus in de boter-momentje was de Iron Man triathlon die hier op zondag werd gelopen. 2820 Deelnemers die ’s ochtends om half acht begonnen met een frisse duik in het water. Indrukwekkende prestatie, zeker nadat het in de loop van de dag een stuk warmer werd. De stad was redelijk dicht gebouwd, maar het was een feest van jewelste. Mede vertrekkers Ank en Keimpe van de Gaia lagen notabene midden in het zwem-circuit en zagen de zwemmers vlak langs hun boot gaan.

Maandag grote dag: terugplaatsen van de volledig gereviseerde distributiepomp en injectors met nieuwe verstuivers. Dat zou echt het verschil moeten maken.

Paar uurtjes inbouwen. Het starten lukt eerst niet maar na een paar pogingen lukt het gelukkig. En het belangrijkste: de rook is zo goed als verdwenen. Erg blij mee en was blijkbaar iets dat nodig gedaan moestnworden.

Volgende dag naar Lissabon vertrokken. Prachtige tocht met zon en lekker windje en ondertussen alle mooie bezienswaardigheden vanaf de rivier de Taag bewonderen: Belem, de 25-april brug. Heerlijk en stond ook absoluut op ons lijstje om te doen

In Lissabon aangelegd om Monique in ’t Veld op te pikken die voor een paar dagen aan boord komt en meevaart naar zuid-portugal. Gezellig.

Volgende dag heerlijk gezeild naar Sesimbra en daar even lekker voor anker. Het kan beroerder.