Even tussendoor en echt héél iets anders
Wil toch nog even een observatie met jullie delen. Niet direct zeil- of vertrekkersgerelateerd, maar toch.
We zijn nu een tijdje weg uit Nederland en ik vind dat Nederland best wel AF is. Alles is geregeld in ons landje. Wegen zijn goed voorzien van wegwijzers, zowel voor auto’s als voor fietsers en wandelaars. Treinen rijden volgens een strak minuten schema, Onderwijs en bijstand is redelijk op orde. We hebben zelfs een hitteplan, plan van aanpak wolven en een protocol voor als er een potvis aanspoelt. Als 112 er bij hoge uitzondering uit ligt en de back-up is niet helemaal op orde is, dan is het land te klein. Dat geeft in mijn ogen wel ongeveer goed aan hoe erg wij georganiseerd zijn.
Ook voor alles wat wij aan infrastructuur hebben. Niet alleen wegen maar ook gas, Electra en telefonie/internet. We hebben dat in Nederland allemaal keurig weggewerkt onder de grond en achter de muren van de huizen. Echt keurig netjes en dat valt altijd pas goed op als je weer ‘ns in het buitenland bent. Toen ik een aantal jaren geleden in Dublin was, ‘schrok ik van de spaghetti die over de straten en langs de muren hing. Het ziet er niet alleen heel slordig uit, maar lijkt me ook enorm storingsgevoelig. Is misschien een rara fetisj/afwijking maar vind wellicht zijn oorsprong in de eerste jaren in mijn carrière waarin ik in de energiesector actief ben geweest.
Hier in Spanje kunnen ze er ook wat van en ik heb een paar fotootjes gemaakt.
En ja: dit is duidelijk een symptoom van tijd over hebben
Eén aansluitkastje helemaal open: kan heet zo inregenen. Als we draad over hebben dan maken we dat niet op lengte, maar bundelen we dat maar ff bij elkaar
Aansluitkastje dat er een beetje bijhangt
Ook heel veel gezien: de draden in één moeite meeschilderen
En dit is toch wel echt een gemiste kans. Gaskast mooi in de muur weggewerkt en dan toch maar de gasleidingen weer zo snel mogelijk naar buiten.
Por que? (Maar nogmaals: misschien ben ik een beetje een oude zeur, maar valt me altijd enorm op)
In de tijd dat ik in de binnenstad van Amsterdam woonde (1e weteringdwarsstraat) heb ik me verbaasd over de wijze waarop de verschillende afdelingen NAAST elkaar werkten omdat daardoor de weg regelmatig open moest worden gebroken om naast de elektriciteit, het gas, de TV kabel naast elkaar worden gerepareerd.. Verder ben ik heel blij met je overpeinzingen op afstand. Ga zo door!
Als ik terug kom van ergens vind ik het ook weer zo fijn dat de wegen schoon en glad zijn (nu gaat iedereen zeuren dat er bij hen toch een deuk in zit, want nederlanders zeuren graag.). Dat er zelfs autootjes rondrijden om het gras uit de goten te borstelen vind ik hilarisch maar ook wel mooi. Ook heerlijk als er weer groen groen gras is om mij heen, in plaats van gelig droog. De politie agenten zijn tof ipv chagerijnig en de meeste ambtenaren doen echt hun best om je wel te helpen, zelfs zonder dat je ze hoeft om te kopen. Een markt waar je niet hoeft te onderhandelen is ook zo relaxed. Dus nee, ligt niet aan jou. Het is best een fijn geregeld land, dat nederland. Op Cuba heb ik ook foto’s genomen van de draden in het niet overdekte trappenhuis. Gewoon om de leuning wikkelen die touwtjes.! Dat de trap veranderd in een waterval tijdens een bui doet hier niets aan af, toch?
Nou fijn dat ik er niet alleen in sta 😉
Als we de woonboten in Amsterdam niet mee rekenen dat is het idd prachtig geregeld …. maar vergis je niet …net als al mijn Amsterdamse mede-woonboot bewoners, zijn we dan wel de afgelopen jaren aangesloten op het riool, maar mijn “draadjes” hangen ook gewoon van boom tot boom of over de grond – tussen het onkruid van de gemeente door en opgebonden aan begin en uiteinde…. Ik vind het wel iets hebben… We kunnen ons druk maken om de kleinste dingen maar dat mijn draadjes er goed bij hangen vind ik wel weer fijn…. Het geeft iets van “Er is nog iets te doen”… maar heeft ook wel iets nostalgisch…. totdat de ratten er aan geknaagd hebben en je internet er even uit ligt… maar ach … c’est la vie….
Ik roei met de riemen die we hebben 😉