Blog 4: Adieu Bretagne

Inmiddels zijn we meer dan een maand onderweg en weer een stukje verder en zijn een beetje een tussenbalans aan het opmaknen. We beginnen redelijk goed te wennen aan dit leventje. Waar we vroeger om 6 uur wel zo’n beetje wakker werden, merken we dat we nu soms zo maar pas om 8 uur uit onszelf wakker zijn. We zijn de hele dag eigenlijk flink bezig met boodschappen, dingetjes aan boord, eten etc. We liggen afwisselend achter anker, aan moorings en in havens en dat bevalt ons prima.

Water- en energie huishouding zijn ook redelijk op orde. Dat moeilijke starten van de generator waar ik het in het vorige blog over had, was een typisch gevalletje van RTFM. Als je de generator start dan moet je dat doen zonder dat alle verbruikers eraan hangen. Hadden wij wel gedaan en met name de acculaders vangen meteen nogal wat amperes af. Stom. Maar zijn we ook weer achter. Sowieso valt op dat we eigenlijk vorige seizoen te weinig met de boot gevaren hebben, waardoor we soms nog achter wat dingtjes moeten komen.
De watermaker doet het prima. We hebben nu vanaf Nederland twee keer water getankt en eigenlijk alleen maar omdat we èn niet erg op het verbruik letten èn we de watermaker niet zo heel vaak aan zetten. In ieder geval heeft die zijn nut bewezen. Inmiddels ook de nodige ervaring opgedaan met het binnenhalen van weerkaarten en windverwachting via de SSB en de Satelliet telefoon. Gaat dus ook goed. Begint allemaal op orde te komen.

Vanuit Cameret zijn we naar Audierne. Beetje vervelend tochtje met weinig wind op de kont en stroming mee wat nogal een geklapper opleverde. Daar voor anker en eigenlijk de dag daarna direct vertrokken naar Bénodet aan de Odet rivier. Bénodet is een enorm druk en mondain stadje. Maar was voor ons wat te druk. We hebben een aantal mijl de rivier opgevaren en hebben heerlijk tussen de bossen aan een mooring gelegen.

Overigens is Bretagne een prachtig vaargebied. Heel veel haventjes, prachtige ankerplekken, Veel rotsen, eilandjes, riviertjes. Erg afwisselend. En wat opvalt is dat de Fransen van jongs af aan leren zeilen. Waar wij (vroeger dan) zwemles kregen op school, krijgen ze hier klassikaal zwemles.

Vanuit Bénodet naar Ille de Groix. Schattig klein eilandje dat ons heel erg deed denken aan Terschelling. Je ligt er vlak naast de veerboot en die spuwt elke paar uur een hele lading toeristen uit. Ze hebben alleen een heel klein haventje en een kom met moorings. We hadden mazzel want we konden in de haven (achter een keersluisje). De moorings  waren de dag erna bijzonder druk. De boten liggen dan eigenlijk in rijen aan een mooring en je kan van de ene kant van de kom over de boten naar de nadere kant komen.

Op het eiland heb ik eindelijk één van de lieren onderhanden genomen. Deze liep nogal stroef en het vermoeden was dat er het nodige vuil in zou zitten. Dacht het even snel te fixen, maar ben er toch zeker een halve dag mee bezig weest. Er kwam geen eind aan het demontren. Nog meer tandwielen en wel zo’n 15 naaldlagers. Er zat inderdaad het nodige gruis in. Alles netjes gereinigd, opnieuw ingevet en weer in elkaar gezet. (had wel van iedere stap een foto gemaakt dus dat ging een stuk vlotter.

Vervolgens een stukje over het eiland gewandeld. Voor Dokkie eigenlijk een beetje te heet

Na Ille de Groix koers gezet naar Crouesty waar we wat vrienden zouden ontmoeten (John & Tinie en Johan & Corrie). Was erg gezellig en we zijn daar een paar dagen gebleven. De nieuwe marifoon ingebouwd (nog niet helemaal naar tevredenheid, maar komt goed) En een paar dagen later dus weer verder getrokken.

Soms heb je van die dagen dat het lekker doorwaait, maar dit was niet zo’n dag. Eén isobar boven de zuidkust van Engeland en de volgende langs de zuidkust van Frankrijk en wij daar dus tussen in. De bestemming was Ille de Nourmantier, dus dat betekende een hele dag (50 Nm) motoren. Weinig verheffend, maar heerlijk bij Pointe de Dames voor anker gelegen en op de kant een hapje gegeten (inmiddels weer vergezeld door John en Tinie die een nog langer stuk hebben moeten motoren)

Inmiddels zijn we daarmee wel de Loire overgestoken en daarmee dus ook Bretagne achter ons gelaten.

De dag erna naar Les Sables-d’Olonne. Een historische plek want dit is de start en finishplaats van zeilraces als de Vendée Globe en Golden Globe Race waar ‘onze’ Mark Slats tweede werd.

Omdat dit eigenlijk onze eerste regendag was (met heul veul regen) hebben we helaas niet zoveel van de stad gezien.

Inmiddels liggen we in La Rochelle. Prachtig plaatsje met een werkelijk gigantische jacht haven. We liggen prachtig in de binnenstad en hebben een paar dagen de tijd.

Op 1 augustus moeten we op de Gironde zijn omdat dan Katja een paar dagen langskomt (kijken we erg naar uit) ook gaan we dan op bezoek bij Frits & Karin. Overigens  wordt daar ook vervangend onderdeel van de windvaan afgeleverd zodat de windvaan wat hoger komt te steken en meer boven de bimini uit steekt. (kunnen we ‘m op alle koersen goed gebruiken.