Blogberichten Bermuda – Azoren

april 25, 2020 Uit Door Johan

Hieronder de blogberichtjes die we onderweg van Bermuda naar de Azoren via predictwind hebben geplaatst.

We zijn weg!

Dag, vriendelijk Bermuda! Het waren een paar rustige dagen. De customs en Bermuda Radio waren uiterst vriendelijk. Jammer dat we eigenlijk niets van het eiland hebben kunnen zien.
Naar buiten toe was de zee wat rommelig maar de wind wordt al weer minder en de eerste mijltjes zijn alweer afgetikt. Nog maar zo’n 1800 Nm te gaan.

1. Eerste dag!

We kwamen wat langzaam uit de startblokken, maar doordat we vannacht ‘lekker’ gingen toch nog een dag afstand van 156 Nm weten te realiseren. Er zitten wat bochtjes en knikjes (en dus wat verlies) in, maar al met al toch 136 van de 1800 Nm naar Horta weten af te halen.
Vannacht was de zee redelijk vlak, maar inmiddels is die wat rommelig. We varen gleuk,is ook weer wat ruimer waardoor de boot wat vlakker ligt. Gistermiddag en vannacht was het verplaatsen in de boot nogal uitdagend.
Blijft jammer dat we de terugtocht zonder Gerben en Hans moeten doen. Niet alleen mis je wat gezelligheid maar de wachten verdelen onder 4 man, zorgt er toch voor dat je meer rust krijgt. Jammer, jammer, jammer.
Verder valt er niet zoveel te vertellen eigenlijk. Het is droog. Geen boten te zien (behalve water en lucht eigenlijk sowieso niets te zien)
Morgen ben ik er weer.

2. Hij gaat lekker!

Vandaag maar liefst een dag afstand van 170 Nm. Ik zou de logs er ff op na moeten slaan maar dat zou wel ‘ns een record kunnen zijn. Omdat er wat gijpen inzaten Is dit niet allemaal recht richting Horta maar we hebben toch nog een afstand van 154 DMG. Hopen dat we dat vast kunnen houden.
Verder is alles goed hier aan boord. Wat wel opvalt is dat dit een totaal andere sensatie is als op de heenweg. Allereerst qua gezelligheid en vermaak is met z’n tweeën heel anders dan met z’n vijven. Maar ook qua zeilen. Waar we op de heenweg ongeveer 11 dagen bij wijze van spreken niets aan onze zeilen hoefden te doen, mogen we nu blij zijn dat we de zeilen 6 uur ongemoeid mogen laten. Sowieso is het veel meer aan de wind varen. Ook merken we dat het lastiger is om aan voldoende slaap te komen. Maar dat wordt vast nog beter.

3. En dan zijn er ook dagen als deze…. (dag 3)

Het ging ook te lekker! Gisteren ging de wind tegen staan en werden we zuidelijker gedwongen te varen. Inmiddels weer aan een slag noordelijk begonnen, maar door flinke golven en waarschijnlijk stroming komen we geen spat vooruit. Ben bang dat we niet eens 100 Nm dichter bij Horta komen terwijl we er flink meer gezeild hebben.
Dat gaat ook we weer voorbij maar frustrerend is het wel.
Lichtpuntje Is wel dat we vanavond een feest maaltje hebben: BOERENKOOL!
de stronkjes zelf hebben we volgens mij nog in St, Maarten gekocht.(en in de diepvries bewaarde. De Piccalilly, zilver uitjes, rookworst en spekjes ook. Lekker compleet dus. Wordt weer smullen.
overigens is het weer er ook een beetje naar. Het is zeker ‘s nachts een stuk frisser. Sinds ons vertrek uit de Bahama’s heb ik ‘s nachts weer een lange broek en dichte schoenen aan. Kan me niet heugen hoe lang dat geleden is.

4. Horror dag! (Dag4)

Er zijn van die dagen dat het zeilen op een boot gewoon een feestje is. Gisteren was NIET zo’n dag. De hele dag grijs. We hebben ontzettend veel buiswater en regen over ons heen gehad en de wind en stroom stond continue tegen. Het was echter ff nodig om de dagen erna weer goede wind uit de goede hoek te pakken. Dus we hadden ons erbij neergelegd.
Net toen we zaten te eten hoorden we een enorme knal en hing de stagfok helemaal buiten boord. We zijn direct aan de slag gegaan om het zeil binnen te halen. Wonder boven wonder lukte het om het zeil te strijken. De stag en het profiel waar het zeil inzit waren namelijk totaal verbogen. Omdat er teveel zeegang is hebben het zeil even aan dek weggeborgen. Vanochtend alles verder opgeruimd. Ook gekeken wat er is geklapt en dat is nota bene een 1 cm dikke rvs stang die uit de stagspanner komt. Dwars door. Dat zou eigenlijk het sterkste punt moeten zijn.
Is wel balen want de stagfok is als het hard waait een ideaal zeiltje om bij te hebben. Gelukkig hebben we nog de kluiver als voorzeil en op ruime koersen is dat beter, maar we gaan ‘m nog wel missen. Normaal gesproken zou je zoiets op Horta kunnen laten fixen, maar ik weet niet of dat nu met alle COVID maatregelen ook nog gaat lukken. En dan zijn we nog niet eens halverwege…

5. And we’re back in business!

Fijn dat er ook dit soort dagen tussen zitten. Heerlijk bakstagwindje en we hebben vandaag maar liefst 171 Nm afgelegd en ook nog eens helemaal in de goede richting. Da’s lekker.
En even over het leven aan boord: eigenlijk zijn we nu het wat meer regent en wat kouder is voornamelijk in de dek saloon te vinden. Aan bakboord hebben we een bed (kooi) ingericht… daar slaapt degene die geen wacht heeft. Dat is lekker dichtbij en goed ‘beroepbaar’ als diegene moet bijspringen. Als je voorin gaat liggen Dan hoor je vaak niet alles dor de wind en het gestamp. Ook zitten we daar meestal omdat je lekker droog zit en toch goed uitzicht hebt.
Vandaag komt er weer een koufrontjen over. Dit keer niet met veel wind maar wel weer met regen. En met dit weer hebben we ook helaas weinig aan de zonnepanelen.

Morgen meer.

6. Dag 6: schiet niet op

Weer een wat mindere dag. Helaas maar 120 Nm kunnen afleggen omdat de wind het behoorlijk laat afweten. Met name gisteravond en vannacht was het een beetje aanmodderen. Afwisselend motoren en af en toe proberen om toch het zeil er weer op te zetten als de wind weer wat aantrekt. Helaas zitten dit soort dagen er ook bij.
Via de SSB (kortegolfzender) hebben we dagelijks contact met een aantal andere boten. Sommigen liggen nog op de Bahama’s of de Caribische eilanden en sommigen nog op Kaapverdië. Gisteravond leek iedereen last te hebben van weinig wind en werd er veel gemotord.
De meeste andere NL-boten zijn inmiddels of vertrokken of doen dat met een paar dagen.
Inmiddels n staat de motor hier nog steeds aan en we verwachten dat we pas vanavond weer lekker kunnen zeilen. Zou wel mooi zijn. Onder zeil gaat meestal veel sneller en het scheelt natuurlijk veel diesel. Hopelijk kunnen we morgen het halverwege-punt aantikken.

7. Portugese oorlogsschepen

We varen net door een enorm veld met Portugese oorlogsschepen heen.
We waren ons aan het opwinden over de grote hoeve plastic flesjes en bekertjes die we zagend drijven op het water. Toen we echter wat beter keken bleken het Portugese Oorlogsschepen te zijn. Het ‘zeiltje’ dat ze opzetten en net boven water uitsteekt lijken net van die lichtblauwe plastic bekertjes.
Valt weer mee gelukkig.

8. Hè hè, we zijn halverwege

Na 7 dagen eindelijk halverwege. Valt me eigenlijk best wel tegen, maar er zaten qua voortgang een paar vervelende dagen bij. Nu wel weer wind en de vaart erin. De dag afstand vandaag was ongeveer 135 Nm.
Vannacht was weer magisch. Niet alleen de sterrenhemel was fantastisch (de maan komt pas halverwege de nacht op) maar ook het water. Toen ik ‘s nachts tijdens mijn wacht iets achter op de boot aan de windvaan moest verstellen zag ik achter de boot (Het zog zoals dat zo mooi heet) een enorm spoor van oplichtende algen. Die wachten ‘s nachts blijven zo mooi.
Op naar de volgende dag

36º 00.272n 47º 07.861w

9. Nog een mijlpaal!

Vanaf ons vertrek op 21 juni (nu dus zo’n 11 maanden geleden) hebben we vandaag precies 10.000 Nm afgelegd. Dat is ongeveer 18000 km.
Ook een mijlpaaltje dat we vandaag geslecht hebben. Om thuis te komen moeten er nog ongeveer 2000 bijkomen.

10. Nog meer tegenslag

Langzamerhand begint deze tocht zich toch wel tot een kleine nachtmerrie te ontwikkelen.
Maar allereerst gisteren. Eigenlijk best wel lekker gezeild de nacht was nogal onrustig (veel wisselingen in windsterktes en buien) waardoor we allebei slecht geslapen hebben.
Ook nog een stuk moeten motoren maar toch nog net zo’n 130 Nm afgelegd en oh ja er waren dolfijnen bij de boot die de hele nacht met ons mee zwommen en steeds boven het water uit sprongen.
‘s Ochtends constateerde Ilse dat er twee scheuren in de Kluiver zaten. Onmiddellijk het zeil ingerold om verder scheuren te voorkomen. De kluiver hebben we echt wel nodig. Is echt ‘de motor’ van het schip.Als je die uitrolt spuit de boot altijd weg. Daarnaast is helaas de stagfok ook al niet meer te gebruiken door de eerdere gebroken spanner. Zodoende hebben we nog maar 52 van de oorspronkelijke 131 m2 zeiloppervlak over.
Dat scheelt echt heel veel snelheid. Op ruime en halve koersen gaat het nog wel, maar aan de wind ben ik bang dat we weinig vaart gaan maken.
Waar op de heenreis alles zo’n beetje meezat, krijgen we hier tegenslag op tegenslag te verwerken.
Is een enorme domper. Op zich hebben we voldoende diesel om nog zo’n vier dagen op de motor te kunnen. Met deze snelheden duurt het echter nog wel wat langer om in Horta te komen.
Uiteindelijk gaat dat natuurlijk lukken, maar de vraag is hoe lang dat gaat duren. we houden de moed erin. Zijn op zich allemaal zaken die te repareren zijn. Maar we verwachten wel dat we daardoor wat langer op Horta moeten blijven,
Gelukkig zijn we gezond en vandaag schijnt het zonnetje er lekker bij. #teljezegeningen

11. De vaart er weer in

We varen dus nu met alleen een grootzeil op. Gisteren zijn we begonnen met wat motoruren maar aan het eind van de ochtend begin de wind eindelijk boven de 10 knp te komen. Gelukkig uit de goede richting (ruim). Naarmate de dag vorderde, ging hij steeds iets harder doorstaan. Zodat we de rest van de dag en vannacht prima hebben kunnen zeilen. Vannacht zelfs flink moeten reven bij gemiddeld 25-30 knp wind. Zelfs met alleen een gereefd grootzeil haalden we nog snelheden boven de 7 knp en tikten we regelmatig de 8 knp aan. Allebei heerlijk geslapen tijdens onze wachten en we hebben maar liefst een dagafstand van 167 Nm gehaald.
We hebben inmiddels een meer zuidelijke route genomen omdat er noordelijker een windveld ligt met heul veul wind. (Meer dan leuk) We proberen een beetje aan de rand te blijven van dat gebied.
Overigens lijkt bij aankomst dat er een flink hoog rond het Azoren ligt en dat we sowieso nog flink moeten motoren. Maar dat is pas over een paar dagen.
Voorlopig gaat ie nog lekker gelukkig.

12. Dag 10 en 11. Y

Sorry, gisteren geen blogje geschreven. Kwam ook een beetje omdat we ‘s ochtend een beetje ‘beschäftigt’ waren. En waarmee dan wel?
Nou, ik had al geschreven dat de kotterstag was gebroken. We hebben toen al wel het zeil eruit kunnen krijgen, maar de stag en het profiel hingen nog steeds op het voorschip. Weliswaar vast, maar het bungelde steeds heen en weer. Ik had ook gezien dat het profiel door het geklapper ongeveer halverwege de stag aan het ‘doorzagen’ was. Je kon er op wachten dat de ene helft naar beneden zou komen en de ander helft boven in de mast zou blijven hangen.
Kortom de hele kotterstag moest toch echt naar beneden. Maar omdat de vorige poging mislukt was (en ook best wel pijnlijk verlopen) keek ik daar niet naar uit ondanks dat het redelijk rustig weer was. Toch maar alle moed verzameld en me door Ilse omhoog laten lieren.
Wederom erg pijnlijk omdat er altijd deining staat en ondanks dat je goed vast houdt toch heen en weer wordt geslingerd. De stag zit op ongeveer 18 meter boven de waterlijn bevestigd.
Uiteindelijk gelukt om hem los te krijgen en dat ziet er veel beter uit. De stag en Furler hebben we aan dek geborgen en de val hebben we als nood-verstaging gebruikt om de mast toch de steun te geven die door het wegvallen van de stagfok ontbrak.
Ook de babystag hebben we extra verstevigd.
Blij dat dat nu op orde is. En waar we al bang voor waren, het maken van snelheid zonder de voorzeilen lukt echt niet. De dagafstanden kelderen dramatisch (nog net boven de honderd) en we gaan er op deze manier int totaal echt wel twee weken over doen.
Voor morgen staat er nog een frontale depress op de weerkaarten. Die moeten we nog even goed zien door te komen, maar vanaf donderdag zouden we dan echt in de buurt van Horta moeten komen.
Overigens zijn we nu al op een punt aangekomen waarbij we de resterende afstand alleen op de motor zouden kunnen overbruggen (heeft niet de voorkeur natuurlijk j Dat is altijd ook een belangrijke mijlpaal.

13. Dag 12: beetje onstuimig

Inderdaad zitten we momenteel midden in de depressie. We proberen deze half bijliggend over ons heen te laten komen. Het begon vanochtend bij zonsopgang. Het hoogtepunt (eigenlijk dieptepunt :wink: ) is vanmiddag. Vanavond moet het allemaal weer voorbij zijn. De depressie trekt snel naar het noorden weg en verdiept zich nog verder richting Ierland.
Maar in ieder geval hebben wij er dan geen last meer van. Sterker nog. De wind trekt donderdag en vrijdag helemaal weg en het Azoren-hoog neemt zijn vaste plaats weer in.
Op zich is de sterke wind nog wel te doen maar het zijn met name de golven die het wat oncomfortabel maken. Gelukkig zit er niet veel regen in, dat scheelt weer.
Maar zoals vaker: ook dit is op een gegeven moment weer voorbij.

14. Dag 13: depressief windje

Wauw, dat ging er best wel ruig aan toe. Het is wel fijn dat je zo’n depressie goed kan zien aankomen. Dus we waren goed voorbereid. Op het hoogtepunt hadden we continue tussen de 35 en 40 knp wind met wat vlagen daarboven. Dat heeft een uur of drie geduurd maar al met al heeft ie wel een halve dag boven de 30 knp gezeten. Wij hebben ervoor gekozen om dit met een heel klein driehoekje grootzeil uit te rijden / bij te liggen. Ook omdat de verstaging deels was vervangen door noodverstaging. De mast de hele tijd goed in de gaten gehouden maar die stond als een huis. Overigens is de wind goed te doen, maar het zijn vooral de golven en de brekers die tegen en om de boot heen slaan.
Wel weer heel gelukkig met deze oerdegelijke Koopmans die geen krimp geeft in dit soort weer. We weten niet of dit de slimste manier was om het uit te zingen, maar voelde wel rustig en veilig. En het is fijn dat je binnen kan zitten en van daar uit alles goed in de gaten kan houden.(en ondertussen wat filmpjes kijken). Het is wel ten koste gegaan van de snelheid omdat we de Hele tijd maar zo’n 2,5 knp vooruit gingen.
Via het SSB-netje gelukkig nog een andere boot kunnen attenderen op deze depressie zodat die tijdig zijn koers kon verleggen. Overigens zitten een aantal andere boten die later vertrokken zijn vanuit de Carieb nu allemaal tegen een langgerekt front en naar grote windstiltes aan te kijken waar ze doorheen zullen moeten. De omstandigheden verschillen nogal per boot.
Vannacht nog redelijk kunnen zeilen maar inmiddels is de wind eruit en gaan we er vanuit dat we de komende twee dagen naar Horta zullen moeten motoren. (Over doseren van de wind gesproken). Vervelend is wel dat er nog steeds een flinke deining staat als gevolg van de harde wind gisteren. We schommelen dus nog behoorlijk heen en weer.
Vanochtend heerlijk pannenkoeken gegeten en vanavond eten we zuurkool. Jummie!

15. De laatste loodjes

Nog maar één dag en één nacht te gaan. We zijn er ook wel een beetje aan toe. De afgelopen halve dag was het door een combinatie van aanhoudende deining en weinig wind niet mogelijk om te zeilen. Doordat de golven de boot heen en weer wiegen valt de druk weg in de zeilen. Dat levert naast een verlies van snelheid ook nog eens enorm veel geklapper voor de zeilen op. Ook is het continu je evenwicht bewaren en houvast zoeken aan boord vermoeiend. Gistere was een grauwe en koude dag maar vanochtend werden we zowaa wakker met een zonnetje. Alhoewel het hier nog steeds veel kouder is dan in Nederland op dit moment.
Maar goed we zijn er bijna. Onderweg nog steeds massa‘s Portugese oorlogsschepen. Ongehoord hoeveel dat er zijn. Af en toe zien we hele groepen dolfijnen die met ons mee zwemmen en vanochtend zowaar nog een verdwaald schildpadje. Er is dus nog wel wat te beleven.
Ik ga nu snel alvast de ankerbiertjes koud zetten. Dan is dat maar alvast geregeld!

16. WE ZIJN ER! 🙂

En de laatste dag verloopt lekker stijlvast. Grijs, grauw en koud en zoveel regen. Met bakken kwam het naar beneden. En dan ook nog eens wind waar ik met mijn huidige tuigage- en zeilperikelen niets mee kan.
Nee, deze tocht moeten we maar heel snel vergeten.
Nu eerst een (paar) ankerbier(tjes) en dan slapen. Morgen alles maar weer eens aan kant maken en kijken hoe we de reparaties zo snel mogelijk (laten) uitvoeren. De babystag is al gearriveerd, een (cruciaal) onderdeel van de autopilot is nog onderweg en is naar verwachting dinsdag in Horta. Bevoorraden, bijtanken en dan op naar Leg 3.
Omdat we inmiddels bereik hebben, hebben we kunnen zien dat er flink meegeleefd werd. Dat is voor ons ook leuk om te merken.
@Mattijs. Dank voor alle routeringsadviezen en waarschuwing. Helaas heeft het niet geresulteerd in een toptijd, maar dat lag niet aan jou. :wink:
We laten op FB en hier weten wanneer en waarheen de volgende en laatste leg is.

Ps: inmiddels zijn we al zo’n 7(!) weken ivm COVID-19 beperkingen niet van de boot af geweest. ( en ook niemand anders op onze boot) en daar komt in Horta en daarna ook weinig verandering in. Voor de mensen die ons kennen maken we verrassend weinig ruzie gegeven het beperkte aantal vierkante meters dat ons ter beschikking staat